Siberian Spirit, siberische husky kennel

Geschiedenis

De geschiedenis van de Siberische Husky
Een sledehond is een erfenis van duizenden jaren geleden. De mensen in het Noorden waren afhankelijk van deze dieren, ze gebruikten honden voor bescherming, gezelschap, jacht, trappen en bovenal transport.                         klik hier om de kaart duidelijk te krijgen
Ze stelden Byrd, Peary en Amundsen in staat hun expedities uit te voeren en zorgden ervoor dat mensen die in afgelegen gebieden woonden toch kontakt konden onderhouden met de rest van de wereld.

kaart van wikipedia

Al in 1873 bracht de Royal Canadian Police bestuurders naar Noordelijke uithoeken d.m.v. sledehondenpatrouilles en door Alaska en Canada werd op die manier naar verre uithoeken post bezorgd. Een belangrijk stuk geschiedenis is geschreven in 1925 als er een difterie uitbraak is in Nome en het serum per sledehonden-teams wordt weggebracht.
Ter herinnering daaraan staat er in Central Parc New York een standbeeld van Balto die symboliseert het unieke van alle sledehonden.
Endurance. Fidality. Intelligence — Uithoudingsvermogen. Getrouwheid. Intelligentie.

zie ook het Iditarod-hoofdstuk

Tegenwoordig gebruiken nog maar weinig mensen in het Noorden honden om te kunnen overleven. Er kwamen vliegtuigen en sneeuwscooters ter vervanging.
De intieme relatie met sledehonden bestaat nu nog alleen dankzij de sledehondensport waarvoor in de loop van de jaren over de hele wereld wedstrijden worden georganiseerd.

Dankzij het vastleggen van bepaalde types honden in een rasstandaard bestaan er nu nog sledehonden zoals ze vroeger werden gebruikt. De Siberische Husky die oorspronkelijk werd geïmporteerd uit Oost Siberie, de Alaskan Malamute uit Alaska, de Samojeed uit West Siberie en de Eskimohond uit Groenland en Canada. De rasstandaard beschrijft de algemene verschijning, het karakter en het gebruik. Je ziet in een oogopslag welk ras er
voor je staat. De Siberische Husky.

Leefgebied
Deze honden werden gebruikt door de Chuckchees in de kustgebieden van Oost Siberie, een enorm gebied, zo uitgestrekt als de afstand van Stockholm naar Istanbul. Het klimaat is ongelooflijk hard, het is een trekgat waarlangs altijd een ijskoude poolwind waait en een gebied met grote temperatuurverschillen, terwijl de Noordelijke IJszee maar twee maanden per jaar ijsvrij is. De mensen zijn vaak op de vlucht voor de Russen en zijn afhankelijk van hun honden.

Gebruik
De honden leggen vaak meer dan honderd kilometer per dag af, ze hebben een enorm uithoudings-vermogen en zijn sterk.
Ze zijn mentaal hard en vriendelijk van aard.
Ze hebben weinig voer nodig om te kunnen presteren.
Men schreef de honden spirituele krachten toe.
Zo werden ze in staat geacht om mensen die op sterven lagen terug te roepen, maar ze hielden ook overledenen tegen die weer terug wilden komen.
Er werden honden geofferd.

Selectie
Doordat de dorpen geïsoleerd lagen, had dat inteelt en lijnteelt tot gevolg. De meeste honden werden gecastreerd en er werd streng geselecteerd. Alleen leidershonden en de besten kregen nakomelingen.
Er werd geselecteerd op snelheid, op uithoudingsvermogen en op kracht. (Ik neem aan ook op temperament want agressieve honden zijn onbruikbaar in een team.)
Men keek welke honden hard werkten en heel weinig energie gebruikten.

Kenmerken van de oorspronkelijke hond
De honden zijn relatief klein.
Ze lijken op wolven en hebben een dubbele vacht.
De honden zijn opvallend tolerant.
Ze hebben een natuurlijke wil om te werken.
De honden eten bijna niets en presteren optimaal.
Hun oren staan rechtop en ze hebben alle mogelijke kleuren en aftekeningen.
Ze hebben een enorme jachtpassie.
Ze zijn waardeloos als waakhond.
Ze zijn vaak gereserveerd.
Ze zijn extreem goed gehoekt.

Importen in Alaska
Goudzoekers en pelsjagers introduceren de sport en de eerste All Alaskan Sweepstake wordt in 1908 georganiseerd in Nome.
Goosak importeert het eerste team Siberische honden in de zomer van 1908.
Men noemt het Siberische ratten omdat ze toch wel een stuk kleiner zijn als de dogachtige honden die men in Nome gewend is te gebruiken.
In 1909 haalt Ramsay een scheepslading honden van de overkant.
De Siberische honden winnen daarna de Sweepstake.
Seppala wint in 1915, 1916 en 1917 met dit soort honden...


Seppala

Naar de Zuidelijke Staten
In 1926 gaat Seppala met zijn honden op tournee. De Serum race naar Nome heeft in de media zoveel aandacht gekregen dat hij overal als een held wordt binnen gehaald. In die tijd gaan de hondenteams die bestonden in New England over op Siberische honden.

Siberische Husky
erkend als ras
In 1930 wordt de rasstandaard vastgelegd bij de Amerikaanse Kennel Club en het ras wordt erkend.
De eerste rasstandaard wordt in 1932 gepubliceerd.
De beschrijving van het ras komt overeen met de laatste importen die Seppala meebracht van de Chuckchees. De standaard kan nog steeds ruim worden geïnterpreteerd en dat is geen wonder, want als je naar de geïmporteerde teams kijkt verschillen de honden nogal van elkaar.
Je begrijpt dat je in een gebied dat zo groot is als de lengte van Europa geen uniformiteit in een hondensoort kunt vinden.

Dit is een typisch voorbeeld van een showhusky. Deze werd eerste op de wereldtentoonstelling in Stockholm


Honden voor de show
Tot 1950 was de tentoonstelling bijzaak. De mensen werkten met hun honden en vonden het leuk om ze af en toe op een show te laten zien.
Daarna werden tentoonstellingen geleidelijk aan hoofdzaak en de voornoemde eigenschappen verdwenen veelal.
De hond verandert in veel gevallen dramatisch van model en type.



Een Siberische Husky, als zijnde in de originele staat, als werkhond, zoals ie dus is bedoeld...
De werkhond kreeg als beoordeling een "goed". Voor liefhebbers van het "originele ras" een teleurstelling.



Import Europa
In de jaren zestig komen de eerste importen naar Europa.
In Zwitserland en Finland stevige zwart-witte honden met blauwe ogen, dat waren de tentoonstellingsfavorieten in die tijd. In ons land hadden we het geluk dat Els van Lierop en Lau van Leeuwen een luchtbrug onderhielden met de Anadyr kennel in Alaska waardoor we meteen honden kregen uit een werklijn die direct afstamden van de oorspronkelijke honden.
Ze importeerden voor veel Europese landen en de Anadyr-honden vormden toen de basis van veel kennels.
In 1964 kwam Liesbeth Urlus voor het eerst met twee honden op de Winner tentoonstelling in Amsterdam. In 1967 werden de eerste sledehondenwedstrijden in Zwitserland georganiseerd met internationale deelname en veel buitenlandse belangstelling. In die tijd werden bijna alle honden ook geshowd door hun eigenaren.
De Siberische Husky Klub voor Nederland wordt opgericht in 1969.
Pas veel later worden honden uit z.g. showlijnen geïmporteerd en weer later honden uit andere werkende kennels en andere werklijnen.

De oorspronkelijke Siberische Husky die 100 jaar geleden werd geïmporteerd in Alaska was een superhond.
Veel honden veranderden in de loop van de jaren van oorspronkelijk type naar extreme showhond en in andere gevallen van lange afstandshond naar extreme sprinthond.
Van de hond die wordt beschreven in de rasstandaard en die je ziet afgebeeld op oude foto's ontbreekt soms elk spoor.

Mijn mening:

Als je kiest voor dit ras ben je verantwoordelijk voor de instandhouding van het ras zoals het destijds aan ons is gegeven door de Chukchees. We hebben een unieke hond met unieke eigenschappen en kenmerken en het is onze plicht daar zorgvuldig mee om te gaan.
Iedereen is vrij om te kiezen welke soort hond hij wil, maar als je kiest voor een geregistreerde rashond dien je je te conformeren aan de rasstandaard die daarbij hoort.
Als je dat niet wilt, is er maar een oplossing. Stop de registratie papieren in de versnipperaar en houd op met verdere integratie van deze afwijkende honden in de rest van de populatie.

Met dank aan de schrijfster: Nies Heeringa.









-